 |
| Sheremet Prokshi |
Ëndrra e Erëzesë
Ngjitet fluturakja
Pëpmbi çdo çati,
Insekte e zogj
I bëjnë shoqëri.
Në shtëllungë të reve
Kjo raketë u tret,
Një botë tjetër sheh
Erëza mbi qytet.
Veç për pak sekonda
Thot xha psikologu,
Ëndrra në hapësirë
Fluturon si zogu.
Ëndrra e Mentorit
Një ënderr kishte parë
I vogli Mentor,
Në shkollë ku mësonte
ishte bërë drejtor.
Dëgjohen kudo
Hapat e “drejtorit”
Me shikim të mbreht
Ecte koridorit.
Dilnin me takt nxënësit
Pa zhurmë e rrëmujë,
Dy nga dy rreshtuar
Me rend pinin ujë.
Pa qëllim dikush
Hapin ngadalëson
Luli prapa tij
këmbën e çalon.
Me gisht ja bënë “ eja “
Drejtori nervoz,
-eja para meje
Ti djalosh kodosh.
-shikoje patiken,
Pse nuk e lidhë tojen?!...
-e qorton pandalur
Se lë ta hap gojën.
Largohet pa frymë
Luli i habitur
Pyet pse sillet ashpër
“ky mistrec i rritur”?
Nuk i mbushet mendja
Nuk ia rrethon truri,
Të bëhet drejtor
Mentor picimuli.
Kur cingërron ora
Trembet, i del gjumi,
Ëndrrën për drejtor
Shpejt e rrëmben lumi.
Vallë,e ditka zogu
Vallë, e ditka zogu
Sa flatra ka trupi,
Apo sa i lartë
Është Kaci-Pupi.
Po hamendej lepuri
Paksa dhe ariu,
Sa ka qime n’mjekër
Dac Mustaqeziu.
Nuk e di gomari
Të them seriozisht,
Sa bëjnë katër këmbë
Dy vesh e një bisht.
Çupëzat artizane
Dy çupëza të vogla
Me xhaketa gri
Lozin e vrapojnë
Nëpër mot me shi.
-eni hyni brenda
Urdhëron nëna Dritë,
Sa nis njëra hapin
Tjetra i vë pritë.
Del gjyshja me krroqe
Dritën e qorton,
-është ky shi i verës
Veç rriten ua shton.
Ngazëllehen çupëzat
Flokët shpupurisin,
Mbi tokën e qullur
Gishtat i ngulisin.
Me këmbët e zbathura
Baltën e shqelmojnë,
Pa laps e pa brushë
Murin vizatojnë.
Torta e përkryer
Vezë e miell përziejnë
Pakëz me mikser,
I shtojnë flegra arre
Dredhëza e sheqer.
Yndyr margarine
Qumësht një filxhan,
Eurokrem të bardhë
Vetëm njëqind gram.
Vënë enën mbi avull
Pesëmbëdhjetë minuta,
Grimcojnë çokollata
Të ëmbla të buta.
Lavdëron mamaja
Tortën e përkryer
që e kanë bërë vajzat
me punë të shkëlqyer.
