 |
| Ymrije Beqiri |
Për ty baba
Kur isha e vogël ti në prehër më mbaje,
T’u hidhja në përqafim e sytë nga unë si ndaje.
Në vend të vajzës ti më quaje djalë,
Babë, të ëmbla ishin ku mi thoje ato fjalë!
E unë si e vogël të përqafoja pa mbarim,
E s’heshtja aspak përmallohesha me atë gëzim.
Sa e lumtur jam baba kur ta dëgjoj atë zë
Një ditë që s’të shohë vendi askund s’më nxë.
Unë ty babai im çdo herë të mbaj në zemër,
Sa e lumtur ndihem kur më thërret në emër.
Askund në botë emër më të bukur nuk ka,
Sesa kur të thërras ty në emër – BABA.
Qyteti im
Në atë lagje, në atë qytet,
Këtu jetoj unë me gëzim,
Edhe jeta këtu është më ndryshe,
Në Vushtrri, në qytetin tim!
Kopshti i fëmijëve
Aromë lulesh të bukura,
Vije n ‘kopsht për mrekulli,
Si xixëllonja vere lozin,
Si engjëj ata fëmijë.
Sa mbledhin lule,
E ca lozin me lodra,
Zemra t ‘gëzohet kur t’i sheh,
Të gjithë si vëllezër dhe motra.
Të buzëqeshur e të gëzuar,
Ecin pa përtesë,
Me prindër për dore të lumtur
Në kopsht vijnë në çdo mëngjes.
Xixëllonja
Xixëllonjat fiken
Porsa të lind djelli
Edhe gjatë dite janë t'bukura
Në tokë kur bijnë nga qielli
Fshihen nën pemë
Në tokë, gjethe e barë
Gëzohen prapë kur vije nata
Bëjnë shkëlqim prapë ato dritëbardhë
Enzo
Nuk e di nga te ja filloj
Të shkruaj per ty nipi im
Ku qdo fjal qe do ta dedikoj
Rrjedh prej shpirtit tim.
Te dua me ter qenjen time
Te dua me ter ndjenjat e mia
E ter zemra ime
Thot Enzo ty te falet ter dashuria.
Dashuria e trupit tim
Qdo qast ne qdo koh
Ti je engjulli im
Nip i dashur mos harro.
 |
| Teuta KADRIU |
FLAMURI
Kemi një flamur,
Me shqipen në mes,
I kuq gjaku i dëshmorëve,
Që u derdh çdoherë!
Lum si ti shqiponjë,
Që rri në flamur,
Që prinë nëpër festa,
Prinë edhe ne luftë.
Me këtë flamur luftuan,
Gjithë trimat me radhë,
Me këtë do të bëjmë,
Bashkimin kombëtar!
LOJËS IA FAL BUZËQESHJET
Lojës i fal ngapak dashuri,
Prindërit t'i duam përgjithmonë!
Lojës i fal rreze dielli,
Rrugën e gëzimeve t'na e ndricojnë!
Lojës ia fal buzëqeshjet,
Fëmijëri e lumtur të na shkoj!
JANARI FITON GARËN
Dimri i bardhë këtë vit
Po bënte mrekulli,
Sjell Vendim të prerë
T’i vlerësoj muajt e tij.
Nuk kaloj shumë kohë
Dhe shkruan në fletore:
- Do t’i testoj muajt
Si në orë mësimore!
Kishte ngritur pastaj
Një juri me përvojë,
Ta vlerësoj me vëmendje
Çmimi kujt do t’i takoj.
Krekoset dhjetori
Mustaqet me borë:
- Unë do sjell të ftohtin,
Deri natën vonë!
Ngritet në këmbë shkurti
Pak më dredharak,
Shpejt ndërhynë janari:
- Rritu edhe pak!
Jam unë i pari,
Muaj i ftohtë dhe trim,
Gjithmonë me mua
Fillon i mbarë një vit!
Dhe shkurt tekanjozi
Plot mllef e mëri,
Që ta dëshmoj forcën,
Ngrinë mal e vërri.
Ç’të bënte dimri,
Vallë, si t’i notonte,
Nga tre muajt e tij
Kush dhjetën meritonte?
Me shumë mund juria,
Nga bora dhe akulli
Fitues të kësaj stine
Njëzëri shpall janarin!
BREDHI I VITIT TË RI
Qajnë bredhat në male
Derdhin lotët si shi,
Janë trishtuar shumë:
- Erdhi Viti i Ri!
Kanë hall t'madh sa bjeshka,
- Kujt t'i ankohemi vallë?
Kaq vite u rritëm,
T’na presin për një natë?
Babadimri mjekërbardhë
Zbret në fusha e bregore,
Të gjithë bredhat e bjeshkës
I qeras me akullore!
- Mos keni frikë këtej në male,
Festoni të lirë që nga kjo ditë!
Punëtorët e vyer të qytetit
Bëjnë bredha në fabrikë
POEZI NGATRRESTARE
Nisemi për në shkollë
Bashkë me shokët e klasës,
Duke biseduar gjatë
Për mësimet e radhës.
Fillon orën e parë mësuesja,
Kishim gjuhë amtare,
Mua më vajti mendja
Të dal për dritare!
Nuk kisha bërë detyrat
Që kishim për këtë orë,
Gjatë pushimit të javës
Libër s’preka me dorë!
Edhe në orën e radhës,
Kishim matematikë,
Mësuesja na përcillte,
Kush nga ora do t’ikë!
Kurreshtare për lëshimet
E klasës sonë përtace,
Mësuesja na këshilloi,
Kësaj pune si t’i gjendet ilaçi!
Me të mbaruar ora,
Njëzëri u zotuam tok:
- Mësimeve do t’ua japim hakun!
Detyrat s’i harrojmë dot!
Ndonëse kjo poezi na doli
Paksa ngatrrestare,
Na ndihmoi gjithë klasën
Ta shpëtojmë këtë dritare!
