Agim Metbala: XHAMPERI I KUQ

XHAMPERI I KUQ

- Mami, o mami!
- Urdhëro shpirt!
- Më ke premtuar që moti se do të më blesh një xhëmper.- Po shpirt, të kam premtuar dhe që sot do shkojmë së bashku e të ta blejë.
Mami e Albi u nisën për në butik.
Rrugës vogëlushi kërcente si edhi nga gëzimi.
- Mami!
- Urdhëro pëllumbi i mamit!
- Xhëmperin e dua me ngjyrë të kuqe!


- Jo shpirt i mamit.Merr një ngjyrë kafe apo blu!
- Jo mami, jo! Dua të kuqin!
- Ama shpirt, nuk të përshtatet ngjyra e kuqe!
- Jo mami, dua të kuqen! – këmbëngul Albi.
- Ama shpirt, ngjyra e kuqe është për vajza, do të marrim një ngjyrë kafe ose blu! – ia kthen mami paksa duke ngritur zërin.
- Dua me ngjyrë të kuqe mami! – ia kthen Albi taman si duke e lutur.

- Nuk bënë, kupton? Dhe, mos u bë i mbrapsht! – ia kthen e ëma paksa e nervozuar.
- Mami, o mami! Edhe Vjosa shoqe ime e klasës ka xhamper me ngjyrë të kuqe! – ia kthenë Albi duke e ulur kokën.
Mami vuri buzën në gaz. Hyrën në butik, dhe Albit ia bleu xhamperin me ngjyrë të kuqe.
O, ta kishit parë Albin si e kaploi hareja.