QËNDRESA NUK BURGOSET KURRË
Si shumë fëmijë të tjerë, edhe Besartit të vogël babai iu gjend në burg, si i burgosur politik.
Pasi u kthye nga shkolla, Besarti i kreu detyrat e shtëpisë, ra për të pushuar.
Në dhomë, ndodhej e ëma dhe e motra.
E shikonin me kujdes dhe me mall. Sa ëmbël dhe sa qetë flinte.
Për një moment, Besarti filloi t’i lëvizë duart, herë si duke lëmuar diç, herë sikur tërhiqte diç pranë vetest. Në fund sikur puthi diç, disa herë aq me afsh...
E ëma vërejti, dhe lehtas e zgjoi nga gjumi:
- Besart! Besart! Zgjohu!
Besarti i hapi sytë e kaltërt si Deti Adriatik. Faqeve të skuqura, i rrëshqitën dy pika loti të kristaltë...
E ëma dhembjen e fshehu në kutinë e nusërisë.
Besarti i vogël pastaj i tregoi të ëmës se e kishte parë babain në ëndërr, se ishte kthyer nga burgu, dhe se e puthte me ëndje deri në pambarim...
E motra ia zgjati revistën letrare për fëmijë “FILIZAT”, ku në faqen e dhjetë, i ishte botuar vjersha kushtuar babait.
Në ballin e Besartit të vogël, u shfaq guximi. Ngriti grushtin lart dhe i tha të ëmës dhe të motrës:
Qëndresa nuk burgoset kurrë!
1992
Për një moment, Besarti filloi t’i lëvizë duart, herë si duke lëmuar diç, herë sikur tërhiqte diç pranë vetest. Në fund sikur puthi diç, disa herë aq me afsh...
E ëma vërejti, dhe lehtas e zgjoi nga gjumi:
- Besart! Besart! Zgjohu!
Besarti i hapi sytë e kaltërt si Deti Adriatik. Faqeve të skuqura, i rrëshqitën dy pika loti të kristaltë...
E ëma dhembjen e fshehu në kutinë e nusërisë.
Besarti i vogël pastaj i tregoi të ëmës se e kishte parë babain në ëndërr, se ishte kthyer nga burgu, dhe se e puthte me ëndje deri në pambarim...
E motra ia zgjati revistën letrare për fëmijë “FILIZAT”, ku në faqen e dhjetë, i ishte botuar vjersha kushtuar babait.
Në ballin e Besartit të vogël, u shfaq guximi. Ngriti grushtin lart dhe i tha të ëmës dhe të motrës:
Qëndresa nuk burgoset kurrë!
1992
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen