Teuta Kadriu - vjersha për fëmijë

Teuta KADRIU

FLAMURI

Kemi një flamur,
Me shqipen në mes,
I kuq gjaku i dëshmorëve,
Që u derdh çdoherë!

Lum si ti shqiponjë,
Që rri në flamur,
Që prinë nëpër festa,
Prinë edhe ne luftë.

Me këtë flamur luftuan,
Gjithë trimat me radhë,
Me këtë do të bëjmë,
Bashkimin kombëtar!


LOJËS IA FAL BUZËQESHJET

Lojës i fal ngapak dashuri,
Prindërit t'i duam përgjithmonë!

Lojës i fal rreze dielli,
Rrugën e gëzimeve t'na e ndricojnë!

Lojës ia fal buzëqeshjet, 

Fëmijëri e lumtur të na shkoj!


JANARI FITON GARËN

Dimri i bardhë këtë vit
Po bënte mrekulli,
Sjell Vendim të prerë 
T’i vlerësoj muajt e tij.

Nuk kaloj shumë kohë
Dhe shkruan në fletore:
- Do t’i testoj muajt
Si në orë mësimore!

Kishte ngritur pastaj
Një juri me përvojë,
Ta vlerësoj me vëmendje 
Çmimi kujt do t’i takoj.

Krekoset dhjetori
Mustaqet me borë:
- Unë do sjell të ftohtin, 
Deri natën vonë!

Ngritet në këmbë shkurti
Pak më dredharak,
Shpejt ndërhynë janari:
- Rritu edhe pak!

Jam unë i pari,
Muaj i ftohtë dhe trim,
Gjithmonë me mua
Fillon i mbarë një vit!

Dhe shkurt tekanjozi
Plot mllef e mëri,
Që ta dëshmoj forcën,
Ngrinë mal e vërri.

Ç’të bënte dimri,
Vallë, si t’i notonte,
Nga tre muajt e tij
Kush dhjetën meritonte?

Me shumë mund juria,
Nga bora dhe akulli
Fitues të kësaj stine
Njëzëri shpall janarin!


BREDHI I VITIT TË RI

Qajnë bredhat në male
Derdhin lotët si shi,
Janë trishtuar shumë:
- Erdhi Viti i Ri!

Kanë hall t'madh sa bjeshka,
- Kujt t'i ankohemi vallë? 
Kaq vite u rritëm,
T’na presin për një natë?

Babadimri mjekërbardhë
Zbret në fusha e bregore,
Të gjithë bredhat e bjeshkës
I qeras me akullore!

- Mos keni frikë këtej në male,
Festoni të lirë që nga kjo ditë! 
Punëtorët e vyer të qytetit

Bëjnë bredha në fabrikë


POEZI NGATRRESTARE

Nisemi për në shkollë
Bashkë me shokët e klasës,
Duke biseduar gjatë
Për mësimet e radhës.

Fillon orën e parë mësuesja,
Kishim gjuhë amtare,
Mua më vajti mendja
Të dal për dritare!

Nuk kisha bërë detyrat
Që kishim për këtë orë,
Gjatë pushimit të javës
Libër s’preka me dorë!

Edhe në orën e radhës,
Kishim matematikë,
Mësuesja na përcillte,
Kush nga ora do t’ikë!

Kurreshtare për lëshimet
E klasës sonë përtace,
Mësuesja na këshilloi,
Kësaj pune si t’i gjendet ilaçi!

Me të mbaruar ora,
Njëzëri u zotuam tok:
- Mësimeve do t’ua japim hakun!
Detyrat s’i harrojmë dot!

Ndonëse kjo poezi na doli 
Paksa ngatrrestare,
Na ndihmoi gjithë klasën

Ta shpëtojmë këtë dritare!